Ah, o zaman kalplerindeki büyük kederi kovmak için sevmeye acele ederlerdi. Kendileri için gururlu, cesur olurlardı ama birbirine karşı çekingen davranırlardı. Herkes başkasının hayali mutluluğu üzerinde titrerdi. Birbirlerine karşı şefkatli olurlardı, şimdiki gibi sıkılmazlardı, birbirlerini de çocuklar gibi okşayıp severlerdi. Karşılaştıkları zaman uzun, anlamlı bakışlarla bakışırlardı, gözlerinde sevgiyle hüzün okunurdu…