Aslında okumadım,ilk kez dinlemeyi tercih ettim.
Kitap tiyatrosuda mest ediyor adamı.Koşularda ve boş zamanlarımda ayrıca kısa yolculuklarda dinlemek sarıyordu.Boş zamanı değerlendirmek bu kadar iyi olmamıştı.
Kitaba gelince; İlk başlarda aşırı sinirli geçen bölümler oldu,bu adam neden böyle yapıyor diye düşündüm kaç kere.Kitap akıllarda “bu olay dünyanın biryerinde yaşanmış” hissi yaratıyor insanda.Sevgili Jan Valjean çok iyi bir adammış,sefilliği yaşamasından anladım ki “Sefillik cepteki para değil ruhtaki yoksullukmuş” ve öğrendikce biraz daha yorumlaya biliyorum,herkesin ruhunda biraz sefillik varmış ve öğrene öğrene kurtuluyormuş bu sefillikten.
Kendine iyi bak Jan Valjean ya da öbür adıyla Madlen baba.
