YEVGENİ ZAMYATİN - “BİZ” KİTAP İNCELEMESİ Yazarla beraber ikilemlere kaldığınız ve sürekli sorguladığınız bir kitap. Özgürlük nedir?, mutluluk nedir?- Nasıl mutlu olur insan?, Son diye bir şey var mıdır? gibi okurken pek çok soru soracaksınız yazarla beraber. Kitapta hoşuma giden ve sorgulatan konuları sizinle paylaşmak isterim. • Mutluluk arayışı üzerine bir kitap… Mutluluk nedir ve nasıl mutluluğu elde ederiz? Mutluluk kusursuzlukta mıdır? Matematik bize kusursuz mutluluğu sunar mı? Peki mutlu olmak zorunda mıyız? Yazarın dünyasında evet, Tek Devlet’in çatısı altında herkes mutlu olmakla yükümlüdür ve o mutluluk-kusursuz mutluluk- matematiktedir. • “Özgürlüksüzlük içgüdüsü …” Çarpıcı bir kavram daha karşılıyor bizi . Bizim dünyamızda özgürlük insanın temel hakkıdır , her insan doğuştan hürdür. Peki bu özgürlüğü biz gerçekten istiyor muyuz? Eğer istiyorsak dans gibi estetiğe boyun eğişe neden bu kadar hayranız? Yazarın işte buna cevabı özgürlüksüzlük içgüdüsü . • “Birisini öldürmek yani, insan yaşam süresini 50 yılla indirgemek suç, ama insanın yaşam süresini 50 milyon yılla indirgemek suç değil mi?” diye soruyor yazar. İstemsizce hak veriyorum ona. Alkol ,sigara, uyku düzensizliği ,kafein , uyuşturucu… Daha nice madde tehlikeye atmıyor mu bizi, o zaman yazarın dünyasındaki gibi yasaklamak neden kötü olsun ki? Sizi ideal sürede yaşatacağız , uyku düzeniniz bizim dediğimize göre ,yemek saatlerinizi biz belirleriz, çalışma saatleriniz belli ,hatta ne zaman sevişeceğinize dahi planlı , her şey tabletlerde yazılı bir hayat… işte burada sorun başlıyor . İnsan kendi seçmeli nasıl yaşayacağını , belirleyebildiği kadar belirlemeli yaşamını . Aksi taktirde otur dediğinde oturan ,kalk dediğinde kalkan robotlardan veya hayvanlardan ne farkımız kalır. İnsan yaşam süresini uzatmak için insan iradesini yok saymaya değer mi? • “Yalan her türlü şakaya fark edilmez bir şekilde girer.” diyor yazar. Gene düşündürüyor beni , şakalarımıza yalanları mı davet ediyoruz yoksa gerçekleri mi? • “Ne de olsa sadece boyun eğdiremediğini sever insan.” Gerçekten de öyle değil mi? Elde edemediklerimiz değerlidir bizim için. • “Büyük basittir.” Kendi gerçekliğinize sahip olmak mı daha kolaydır yoksa toplum tarafından size verilen gerçekliğe sahip olmak mı? Tüm mesele bu bence ,büyük olan basittir. Bir katili ,gayrimeşru bir anneyi, Tek Devlet’e şiirle saldırmaya cüret eden bir meczubu aynı kefeye koymak ,sanırım burada hepimiz aynı distopyanın birer parçasıyız. • “Belki de esas sizler benim gölgelerimsiniz.” Burada herkesin kendi dünyasının baş kahramanı olduğuna yazar çok güzel değiniyor. Yıldızı olduğumuz kendi dünyamızda etrafımız gölgelerle çevrili değil mi? • |-273|= 273 Mutluluğu değerli yapan acıdır . Acıyı değerli yapan ise mutluluk. Hayatta her şey zıddıyla değer kazanır. Acı olmasaydı bu dünyada mutluluk olur muydu? • Gülme en korkunç silahtır. Cinayeti bile öldürebilir. İnsanın olaya bakış açısı bir gülmeyle değişebilir. Tıpkı D-503’un deneyimlediği gibi… • “Sonsuzluk yokmuş.” Bir başka ikilem daha SON DEVRİM diye bir şey yok , devrim sonsuz ama kainat sonlu . Yazar her şeyin bir sonu olduğuna vurguluyor aynı zamanda sonsuz olduğunu da . Sanırım buradan çıkarabileceğim sonuç maddesel olan şeylerin sonu vardır ama fikirlerin sonu yoktur, fikirler sonsuzdur. Yazarda bu durumu kitabında şöyle değiniyor, “Kainatın bittiği yer var ya? Oradan öte ne var?” ve arayış – sorgulama sonsuza kadar devam ediyor. • Zamyetin’in BİZ kitabı bir mutluluk arayışı ,mutluluk arayışını getirdiği bir var oluş sancısının kitabı benim gözümde . Yazar sürekli ana karakterle beraber sorguluyor, tabi siz de onlarla beraber sürekli soruyorsunuz ve sürekli bir ikilemdesiniz . İkilemlerin hangisinin doğru olduğunu ise bilmiyorum , galiba onları ikilem yapanda bu özelliği. Beni sorularla bırakan ve kendi cevaplarımı oluşturan bir kitaptı. Eşitliğe , sisteme ve insan nedir?, mutluluk nedir? Sorularını sorduran ve kendince bir cevap veren güzel bir eser. Kafamda her ne kadar kurguladığı dünyayı hayal etmekte zorlansam da ,sorduğu soruların evrenselliğiyle beni- bizi etkileyen bir eser. Bu yazdıklarım yazarın dediği gibi “Bu hem benim ,hem de benim değil.” . HUNOK- Gökçen Egem Değirmenci

BizYevgeni İvanoviç Zamyatin · İthaki Yayınları · 20209,4bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gökçen Egem Değirmenci