SESKISAR
Hiçbir şey bana hiçbir şey vermiyor
Ve benim ona verdiğim
Geri vermiyor bana iyiliği kötülük için
Affetmem gerekiyor onu
Bir adam bir sap bir bağ
Sözden daha büyük ağırlık yoktur
Yüzümü güldüren umutsuzluk
Neyim varsa alıyor benden
Sonunda her şey duruyor boşluk içinde
Hiçbir zaman dolmayan anıların çekmeceleri
Gölgenin kenarları ve lambanın fitili arasında
Elimi rahatlatan maddenin ağırlığı
Aylak aylak dolaşıyorum dünyanın
Gövdesini resimleyen kandan çizgiler arasında
Zamanın yumağında boşalmış toprak
Gecenin tansıklarında
Alnının gizlediği ne varsa
Bir ışık hüzmesi süzüyor
Kapının altındaki ateşten bir çizgi gibi
Ağzının sözlerinden
Sayfa 137 - Kavram Yayınları