Nietzsche’nin bütün kitapları gibi bu kitabım da dili ağır.
Bazı sayfaları iki defa okuduğum da oldu.
Aslolan ve sanılan. Soyut ve somut . Gününüzde ayırd edemediklerimiz yük oluyor ya bize. Bakmaktan çok görmek, duymaktan cok anlamak hepimizin ihtiyacı olan şey.
Nerde hak sahibiyiz. Nerde vazgeçmeliyiz.
Tipik bir Nietzsche aydınlatması. Kafaya kafaya vuruyor yine :)
