Gönderi

Newton, en ünlü denklemi ve onun insanı şaşırtan sonuçları üzerinde iyice düşünmüş ve şu itirafta bulunmuştu: "Göksel olguları kütleçekimi kuvvetiyle açıkladık, ancak bu kuvvetin nedenini belirlemedik." En sonunda, bütün bunların sorumlusunun Tanrı olduğu konusunda ısrar ediyor ve şunları söylüyordu: "Güneş, gezegenler ve kuyrukluyıldızlardan oluşan bu en güzel sistem, ancak zeki ve güçlü bir varlığın bilgisi ve hâkimiyetiyle işleyişini sürdürebilir." Newton, Aristoteles'in Tanrıyı Dünya'dan ayrı bir göksel âlemle sınırlandıran düşüncesinde hatalı olduğu sonucuna varmıştı. Aristoteles'in bu düşüncesi, Newton'un genç çağdaşlarının, bu mükemmel göksel âlemin kütleçekimiyle bozulması nedeniyle Tanrı'nın Evren'den dışlandığını düşünmeleri kadar hatalıydı. Tam tersine Yaratan, küçük bir elma ve Dünya da dahil, yaratmış olduğu her şeyde daima var olmuştu, vardı ve var olacaktı. Gittikçe yaşlanan ünlü doğa felsefecisi heyecanla şunları söylüyordu: "O ölümsüz ve sonsuzdur; her şeye gücü yeter ve her şeyi bilir. Ebedi ve ezelidir. Varlığı sonsuzdan sonsuza uzanır."
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.