Öncelikle inceleme yazmak kalemime pek güvenmediğim için yapmak isteyeceğim bir şey değildi. Ancak hakkında hiçbir şey girilmemiş sadece bir okumaya(bu sitede) sahip buna rağmen Kazım Taşkent Klasik Yapıtlar Dizisine girmiş bu kitap hakkında birkaç söz söylemenin gerekliliğini düşünerek ilk incelememi kaleme aldım. Leopardi'nin okuduğum ilk kitabıydı. Leopardi genel olarak yaşamın dertlerine ve düş kırıklıklarına karşı insanın tek sığınağının, gerçek bir yaşantı değil umutlar ve beklentiler olduğunu dile getirir. Kitabın izleği insanın evrendeki önemsizliği, ölümün yaşam üzerindeki mutlak egemenliği ve her şeyin boşunalığı, her şeyin gün geçtikçe daha iyiye gideceği düşüncesinin bir hayalet olduğu ve insanların böyle bir beklenti içinde yaşamasının bir yanılsama olduğu, mutluluğun ne geçmişte ne gelecekte mümkün olduğu, insanın evrenin merkezinde olduğu düşüncesinin yersizliği, yaşamın anlamı (ya da anlamsızlığı) ve mutsuzluğun kaçınılmazlığı şeklinde özetleyebilirim. Leopardi derin felsefi analizlere sahip bu şiirsel kitabında "kozmik mutsuzluğu" sıkça işlemesi ve insanları karamsarlığa, ümitsizliğe ve intihara sürüklemesi sebebiyle zamanında yasaklanmış ve tekrardan okuyucuyla buluşmasını Leopardi görememiş. Kitapta bu konuyu da ele alır ve muhteviyata sahip yapıtların yalnızca muhteviyata sahip insanlar tarafından anlaşılabileceği bu insanlarından bir avucu geçmemesi sebebiyle kitabın asla hak ettiği değeri göremeyeceğini söyler ve kehaneti kendisi için de gerçekleşmiş olur. Düşünceleri ciddi manada Arthur Schopenhauer'ı hatırlatan Leopardi'nin, Schopenhaur'la aynı zamanda yaşamış olması 19. yüzyılın çok kasvetli ve insanların kara bulutlar altında ölümü arzuladığı ve bu arzuyu unutmak ya da bir nebze bastırmak için edebiyatla felsefeyle uğraştıklarını düşündürdü. Belki de hepimiz Sisifos'un kaderini paylaşıyoruz ve ceza olarak sonsuz mutsuzlukla cezalandırmak için Iupiter (Zeus) tarafından dünyaya gönderildik. Bu konun işlendiği "İnsan Soyunun Tarihi" adlı ilk bölüm Stendhal Sendromu yaşamama söz konusu oldu. Son söz olarak 10 puan verdiğim Hisseli Kıssalar'da mitolojik anlatılar kitabın iskeletini oluşturuyordu ve böylesine karamsar konuyu çok eğlenceli bir şekilde işlemeyi başarmıştı yazar.

Hisseli KıssalarGiacomo Leopardi · Everest Yayınları · 201532 okunma

·

406 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Enes