Şems ϟ: "Canım annem": Canım annem Canım annem; Bugün yine sensiz ve sessiz bir sabaha uyandım. Günaydın deme bana anne sensiz pek aydın geçmiyor günlerim. Her sabah penceremin önüne konan bir kuş vardı, hani onu ürkütmeden beni uyandırır ve güne onun güzelliğiyle başlamamı sağlardın ya... Biliyor musun anne artık o kuş ta yok pencerede... Annecim; Bilmezsin çok büyüdüm...

Canım annem; Bugün yine sensiz ve sessiz bir sabaha uyandım. Günaydın deme bana anne sensiz pek aydın geçmiyor günlerim. Her sabah penceremin önüne konan bir kuş vardı, hani onu ürkütmeden beni uyandırır ve güne onun güzelliğiyle başlamamı sağlardın ya... Biliyor musun anne artık o kuş ta yok pencerede... Annecim; Bilmezsin çok büyüdüm ben... İçime gömdüm sana koşmaları, kucağına sığınmaları... Sertim, mertim ve dikim hayata, insanlara karşı senden öğrendim anne; Güçlüyüm ben... Çok güçlüyüm ben... Çünkü ben senim... Bu mektubu yıllar önce yazmalıydım. Belki ilk yazı yazmayı öğrendiğimde, belki de senden ilk ayrılışımda. ama unuttum işte kendime göre çok meşguldüm, hayatım, işlerim çabalarım koşuşturmalarım malum. Belki bundan sonra, sana bu kadar içten yazabilecek ikinci bir fırsatım olmayacak. Yazacaklarım içimde kalsın istemiyorum. Bugüne kadar senden çok şey istedim. En başta, huzur dolu bir sinen, şefkatli bir kucağın vardı. Başını yasla dedin, yasladım. Karnım doydu, kendimi güvende hissettim, sıcaklığınla ısındım. Tam oraya alışmıştım ki emekle dedin. O sımsıcak kucağından ayrılmak zor oldu. Süründüm. Ayağa kalk dedin, Kalktım. Nasıl korktuğumu sen benden daha iyi biliyorsun. Karşıma geçip kucağını açarak bana yürü dediğinde ne çok sevinmiştim. O ilk ayrılıklardan sonra sana doğru adım atmak hayatımın en güzel anıydı sanıyorum. Yürümek değil uçmak istemiştim. Çünkü seni çok özlüyordum... Benim dilimden anladığın, acıktığımı, susadığımı, uykum geldiğini bildiğin halde konuşmamı da sen istedin konuştum. Seni çok sevdiğim için ilk olarak da muhtemelen anne demişimdir. Zaman zaman küçük kaçamaklarım olsa da bütün isteklerini yapmaya çalıştım... Okula başladıktan sonra ders çalış dedin çalıştım, ödevlerini zamanında yap dedin yaptım, öğretmenlerini sev, onları dinle dedin dinledim. Okula hiç gitmek istemedim senden ayrı kalmamak için ama sırf sen istediğin için gittim okula. Büyüdüm senden uzakta. Hiç ayrılamazken yanından hiç istemezken yokluğunu en uzağına düştüm yıllarca... Sonra yine buldum seni ama zaman geçtikçe seninle geçirdiğimiz zaman azalıyor, kendi başıma kalıyordum... Bu defa, güçlü olmamı, zorluklar karşısında pes etmememi, başkalarının beni üzmesine izin vermememi, paramı, zamanımı ve fırsatlarımı iyi değerlendirmemi istedin... Hiç dile getirmedin ama hissediyordum hep güçlü olmamı istedin. Yapabildim mi bilmiyorum ama çabalıyorum. Bu isteklerinin yerine getirilip getirilmediğini sen benden daha iyi biliyorsun... Annem; Bildiğim üzere ekmeğin en sıcak yerini, yemeğin en lezzetlisini, meyvenin en güzelini yemeyi, elbiselerin en yenisini giymeyi sen hiç sevmedin. Karnım tok, sırtım pek, elbiselerim hep yeni ve temiz olsun istedin. En iyiyi en güzeli bana verdin. Öyle oldu. bugün hayatımın bilmem kaçıncı anneler günü. Yine senden uzaktayım. Bu mektubu yazarken geriye dönüp baktım ve benden bugüne kadar ne çok şey istediğini gördüm. Biliyorum hala iyi ve mutlu bir insan olmamı istemeye devam ediyorsun. senden uzakta geçirdiğim bu anneler gününde ben de senden bir şey istiyorum. Yapamadığım isteklerin ve yanında olamadığım anneler günü için beni affet. Ben seni çok seviyorum.

7 görüntüleme

Fatos yilmaz

@Fatos5863 ·

03 Kasım 2019 00:42

😢😢😢 annemi ozledim

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şems ϟ