Naif bir kalemden, derin bir roman.
Romanlarda gâliben kendime bir karakterde hayat verme cüreti bulurum. Satırları okuyan değil söyleyen olmanın hayalde kalmaktan çok hayata te’sir ettiği kanısındayım.
Bu sefer “Fesleğen” oldum.
Mücellâ’nın “sen bîkes, ben bîkes” diyerek içini döktüğü yalnız, sarman bir kediyim..
Her ne kadar Mücellâ’ nın