Jack London’ın okuduğum ilk kitabı olan Beyaz Diş; Ormanı terk edip insanların arasına katılan bir köpeğin; acılı, kederli, zorlu ve ızdıraplı olan yaşamını anlatır. Kitabın sonuna doğru “sevgi” nin iyileştirici gücünü görmek ve Beyaz Diş in hakettiği hayatı bulmasına şahit olmak bana çok iyi geldi :) Kimi zaman şaşırarak kimi zaman üzülerek kimi zaman ise insanlardan ve yaptıklarından utanarak okuyacağınız bu kitabı severek ve yaşamdan pek çok şey bularak okuyacağınızı düşünüyorum.. Alıntılar; “Çünkü hayatta doruğa ancak bir şeyi en iyi şekilde yapmakla ulaşılabilirdi.” “ Beyaz Diş kampın törelerini çabucak öğrendi. Önlerine et ya da balık atıldığında, yaşlı köpeklerin ne kadar bencil ve açgözlü olduğunu gördü. Erkeklerin daha adil, çocukların gaddar, kadınların ise bir parça et ya da kemik atacak kadar şefkatli davrandıklarını öğrendi.” “ Eğer her şey başka türlü olsaydı, kendisi de başka türlü yetişecekti. Uzun Dudak ortaya çıkmasaydı gençliğini diğer köpek yavruları ile geçirecek, köpeğe daha çok benzeyerek büyüyecek ve onları daha çok sevecekti. Eğer Gri Kunduz biraz daha sevgi ve şefkatle davransaydı , Beyaz Diş in ruhunun derinliklerinden ses getirebilir, bütün iyi niteliklerini ortaya çıkartabilirdi. Fakat böyle olmamıştı. Beyaz Diş in mayası huysuz, yalnız, sevilmeyen, yırtıcı ve bütün türünün düşmanı bir hayvan oluncaya kadar yoğurulmuştu.” “ Bütün canlılar güçlü olmaktan hoşlandığı için Yakışıklı Simith de bu kuralın dışında değildi. İnsanlar arasında olduğu zaman gücünü gösteremiyor, içindeki canlılığı kanıtlamak için daha güçsüz yaratıklara baş vuruyordu.”

Beyaz DişJack London · İskele Yayıncılık · 200576,8bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gaye Elif