Bu kitabı 5. sınıfa giden kızıma Türkçe öğretmeni okutmuştu. Evde kağıttan turna kuşları yapan kızıma ben de okuyacağım dedim. Ama nereden bilebilirdim ki, bu kadar üzüleceğimi, bu kadar içimin kanayacağını?
Halbuki bugün metroda okudum kitabı. Gidişte yarısını, dönüşte kalanını. Kısacık bir eser zaten. Ancak tıpkı o lanet olası atom bombası gibi, kendi küçük lakin etkisi büyük.
Çok üzüldüm, canım yandı. Kırk yaşında adam ağlayacaktım.
Ah be Sadako, ah be küçük kız.
Allah sana rahmet eylesin, cennet bahçelerinde koşarsın inşallah.
Lanet olsun bombalara...
Lanet olsun savaşlara...
Savaştan sonra bile çocukları öldürenlere lanet olsun...
