Türklerin övgüye değer bir başka özellikleri de ölülerine
derin hürmet göstermeleridir. Çünkü ölülerine Amerika ve
Avrupa'da davranıldığı gibi barbarca davranmazlar. Mezar
parası ödenmedi diye, bizdeki gibi cenaze bir yıl sonraya bırakılmaz. Türklerde mezarlıklar genellikle kutsal yerler olarak
görülür. Bunun içindir ki burada çok sayıda mezardan oluşan
dev mezarlıklar vardır. Bu mezarlıklarda varlıklı olanların mezarlarında, ayak tarafında küçük ve baş tarafında sarık şeklinde büyük olmak üzere iki mermer taş yer alır. Büyük olan mermer, genellikle mavi veya yeşil renkte boyanmıştır ve üzerinde yaldızla yazılmış özlü cümleler, ölenin adı ve ölüm tarihi yer alır. Yoksul olanların mezarlarındaki taşlar ise hemen oradan
bulunup yerleştirilmiş düz ve yazısız bir taştır. Antik kent kalıntısı yakınlarına inşa edilen hemen her camide sütunlar, sütun kaideleri ve başlıkları bolca kullanılmıştır. Özellikle Troya
yakınlarındaki yerleşimlerin camilerinde Novum Ilium kalıntıları bolca kullanılmıştır. Her Türk mezarlığının hemen girişinde, iki dik mermer ayağın üzerine konmuş geniş bir taşın
olduğu bir yer bulunur. Cenaze mezar çukuruna indirilmeden önce bu taşın üstüne konarak dua edilir ve ondan sonra
mezara indirilir.