insan gıdaya muhtaç olduğu, onunla beslendiği ve onunla
doyup mutlu olduğu gibi, bu ilimlere karşı da aynı vaziyet
ve durumdadır. Bu sebeple, din ve ilâhiyât bilgisi
olmayan bir insan, akıl ve ruh yönüyle açtır, ahlak
ve fazilet itibarıyla zayıftır ve manevî tatminsizlik
içinde mutsuz ve huzursuzdur.