Mahzuni Baba'yı bile hapislere atmışlar. Ne biçim ülke burası?
(Cezaevinde) En çok da iyi günlerinde yanından ayrılmayan, kendisinden türkü alan, sofrasından kalkmayan sanatçı arkadaşlarına kızıyordu. Bir gün dayanamadı ve aldı sazı eline, başladı söylemeye:
Bu yıl benim yeşil bağım kurudu
Dolu vurdu yaprakları çürüdü
Benim de saz tutan elim var idi
Şimdi bir köşede yatar ağlarım.
Benim ile lokma yiyip içenler
Gölgemin altında konup göçenler
Bre zalim, dar günümde kaçanlar
Ben kendi halime yanar ağlarım.
....
Sayfa 41 - Doğan Kitap
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.