Kierkegaard'a göre en yüce duygu imandır ve İbrahim'in hikayesinin ele alınması onun iman bakımından en yüce olacak şekilde davranmasından kaynaklanır. Hz. İbrahim bu eylemi Kierkegaard'ın gözünde İbrahim'i bir İman Şövalyesi yapar. Günümüz de insanın ve ona ait değerlerin evrenselliğinden bahsedilerek bu değerlerin arkasındaki insanın kendi öznel değer faktörünün arka plana atılmasını eleştirir. Bir toplumda uyulması gereken kuralların evrensel olmadığını bireyin bakış açısına bağlı olduğunu söyler. Etik olanın evrenselliğinden bahsedilemeyeceğini İbrahim'in hikayesi ile anlatmak ister Kierkegaard. Eğer Hz.İbrahim evrensel bir ahlak ilkesi olarak kabul gören babanın oğlunu öldürmemesi gerektiği düşüncesini herkes gibi kabul etseydi Allah'a olan imanında tereddüte düşecekti ve İman Şövalyesi olamayacaktı. İbrahim'in eylemi evrensel değil, onun kendi öznel girişiminin bir sonucudur. İbrahim'in oğlu İshak'ı kurban etme düşüncesi evrensel ahlak ilkeleri ile sorgulanmış olsaydı babanın oğlunu öldürmesi bakımından kötü bir davranış hatta katil olarak sayılacaktı. Ancak Tanrı'ya olan imanından ötürü onun isteğinin doğru olup olmadığının sorgulanması evrensel ilkelerin değer yargılarıyla kıyaslanılarak yapılamazdı. Çünkü Tanrı'ya iman koşulsuz bir itaatide beraberinde getirir.

Korku ve TitremeSoren Kierkegaard · Araf Yayınları · 20131,693 okunma

··

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.