Kitabın kapağını çeviriyorsun ve ilk cümle "Öyleyse kim kurtaracak beni var olmaktan? Hayatımı toprağa veriyorum." Abi kapat kitabı dimi, ama kapatamıyorsun işte, dalıyorsun huzursuzluğa...Kitap çok zor bir kitap, öyle okudum geçtim tarzı asla değil, okuması da, sindirmesi de, kitapla kontak halinde kalmak da zor... Mesela bir paragrafın ortasındasın, kendini başka birşey düşünürken yakalırsın ya bazen, olur ya işte. Hemen tekrar başa dön, kendini vererek oku, yoksa güzelim kitabı piç etmenin hiç bir anlamı yok.. Ha birde altını çizerek okuyorsan, bu kitapta çizme istersen, kitabın bakkal dükkanına döner emin ol:) Önce yazarından bahsedelim, adam Portekizli, yaşarken değeri bilinmeyenlerden. Öldükten sonra sandığını bir açıyorlar yaklaşık 30 bin sayfa yazı ve işin ilginç tarafı bunların sahibi Pessoa'nın kendi yarattığı yetmişe yakın karakter... Abi çoklu kişilik bozukluğun var tamam da, bu kadar mı çoklu:) Kitaba gelirsek 700 sayfa anlatı tarzında bir kitap. Tarihi roman olur, Polisiye olur, ne bileyim ünlü bir kahraman olur biyografi tarzında yazarsın yüzlerce sayfa. Adam bir kumaş deposunda muhasebe yardımcısının ağzından var olan yada olmayan herkese yargı dağıtıyor...Eylemsizlik, hayalcilik, hiçlik, varoluş, tinsellik,yalnızlık, aşk,din, felsefe, cinsellik v.b. herşey üzerine beyin yakan aforizmalarla bezenmiş, belli aralıklarla tekrar tekrar okunabilirliliği olan muhteşem bir eser... Tavsiye eder miyim? Ara sıra keyif için, boş vaktinde kitap okuyorum dersen hiç bulaşma,ama saplantı halinde kitap okuyorum dersen, kesinlikle tavsiye ederim, hele ki;ben ademoğlu neden varım bu dünyada diyorsan al başucuna koy Huzursuzluğun kitabını... Neyse çok konuştum, John Boyne-Çizgili Pijamalı Çocuk da görüşmek üzere️

Huzursuzluğun KitabıFernando Pessoa · Can Yayınları · 201710,7bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Yiğit