Sosyal medyada tanıtımı çok fazla yapılan bir kitap şu sıralar. Ve okurları da beğenilerini abartılı cümlelerle ifade ediyor. Bu durum insanda bir merak uyandırıyor.
Mekanına uğramadan edemediğim, sohbeti hoş, birikimi aydınlatıcı bir büyüğüme bu kitabın çok popülerleştiğini, bu durumun bende bir önyargıya sebep olduğunu ama içini de çok merak ettiğimi söylediğimde cevabı şaşırtıcı şekilde olumlu oldu. Bana yaşadığım müddetçe bu kitabın ismini duyacağımı söyledi. Ben de başucu kitaplarımın arasına girmeyecek olsa bile hakkında bir fikrimin olması gerektiğini düşünüp aldım.
Kitaba gelirsek;
Okumam üç gün sürdü. Ancak çok fazla zaman ayıramamıştım ben. Dili ve yapısı hızlı okumaya imkan veriyor.
Knausgaard, gençliğinde tutmaya başladığı günlüklerinin de yardımıyla hayatını kaleme almış. Altı ciltlik koca bir kitabın devamına dair merak uyandırmak için hemen ilk kitapta yer yer çocukluğundan, gençliğinden, şimdi'den ve üstelik yazma anından bahsetmiş.
Diyelim çocukluğuna ait bir kesiti anlatıyor, kritik bir noktada şimdi'ye atlıyor. O boşluğun diğer ciltlerde tamamlanacağına dair bir inanç oluşuyor okurda da. Aklına geldiği gibi yazdığını düşünmüyorum, zira hayatını yazarken bir plan üzerinde gitmesi gerek. Yazar sadece kronolojiyi bozarak anlatımı zenginleştirmiş.
Eser, hepimizin yaşadığı sıradan hayatın anlatısı. Kendinizden çok fazla şey bulabiliyorsunuz. Yazarı bazen dürüstlüğü için kutluyor bazen de bu kadar detayın eninde sonunda kurguyla ortaya dökülebileceğini düşünüp sahtekarlıkla suçlayabiliyorsunuz. Ama her yazar bir derecede sahtekar değil midir.. Hatta sahtekarlığı ölçüsünde de başarılı.. :)
Kavgam'ın edebi değeri ciltler tamamlandığında ortaya çıkacak. Şimdiden bir şey söylemek güç. Üstelik zaman geçtikçe ispat edecek bunu.
Kim bilir, ileride dönemin klasiklerinden sayılırsa onu doğduğu zamanlarda okumanın bizler için bir ayrıcalık olduğunu da söyleyebiliriz.
Keyifli okumalar.
