Dine dair marksist kavrayış, sıklıkla, Marx'ın Hegel'in Hukuk Felsefesinin Eleştirisi. Giriş (1844) makalesinde yer alan "din halkların afyonudur" deyişiyle özetlenir. Ancak bu ironik ifade Marx'a özgü değildir. Dostları Moses Hess ve Heinrich Heine dahil olmak üzere, Marx'tan önce pek çok yazarda aynı ifadeye rastlanır.