Uğultulu Tepeler’i çok karmaşık duygular eşliğinde okudum. Başlarda karakterlerin kim olduğu, kimin kimle ne ilişkisi olduğunu anlamakta zorlandım. Ama bunu aştığım andan itibaren kitap çok akıcıydı. Bu nasıl bir kitaptır diye aklında soru işaretleri olanlaradır bu söyleyeceklerim. İnsanların birbirine tatlı tatlı kur yaptığı bir kitap değil bu. Aşkın belki de karanlık yüzünü gösteriyor. Bir insanı hem sevip hem nasıl nefret edebilirsiniz? Gerçekten de insan en çok sevdiğini mi üzer? Kötülük kişinin tercihi midir yoksa şartlar mı insanı kötü yapar? Okurken not aldığım bu sorular belki de kitabın özeti niteliğinde. ⠀ ⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ Olayların gözlemci bakış açısıyla anlatılması okuyucuyu taraf tutmaktan alıkoyuyor. Ve Bronte, insanın hamurunda olan dedikodu dinlemek gibi bir huyunu kullanıp romanın içine dahil ediyor okuyucuyu. ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀ Karakterlerin her biri çok gerçek. İyiliğiyle, kötülüğüyle. Aşıklar konuşurken abartılı cümleler yok ama birbirlerine olan aşkları da nefretleri de içinize işliyor. Kitabın genel atmosferi boğuk. Hatta bir ara bu boğukluk bana fazla geldi ve okumaya ara verdim. İleride aşık olduğum bir zaman tekrar okumayı planlıyorum. Eminim o zaman daha başka duygular yaşatacaktır bu kitap. instagram.com/p/BgrSR19hfPh

Uğultulu TepelerEmily Brontë · Koridor Yayıncılık · 201641,8bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.