86 sayfadan oluşan şiir kitabında , önce Farsça metni sonra çevirisi mevcut.
Siirler, hüzün, ızdırap, bıkkınlık, güvensizlik ,hüzün ,umutsuzluk, ihanet , yalan ile alakalı siirler. Okurken Furuğun son kitabı olduğunu tahmin etmek zor değil.
“İnanalım soguk mevsimlerin başlangıcına”
Ve bu benim
Yalnız kadın
Soğuk mevsimin eşiğinde
Toprağa bulanmış varlığı anlamanın başlangıcında Ve sade ümitsizlik ve gökyüzünün hüznü
Ve bu çimentolu ellerin güçsüzlüğü.
Zaman geçti
Zaman geçti ve saat dön kez çaldı Dört kez çaldı
Bugün Dey* ayının ilk günü Mevsimlerin sımnı biliyorum ben Ve anlıyorum anların sözünü... Mezarda yatıyor kurtarıcı
Ve toprak, kabul edici olan toprak
Huzurun bir işaretidir.
Zaman geçti ve saat dört kez çaldı...
...Güneş hüküm verecek gövdelerimizin çürümesine...
..Üşüyorum
Üşüyorum ve hiçbir zaman ısınmayacağım sanki
Doğal mevsim ile insanın yaşam mevsimini , sonu, kışı, gitmeyi, üşümeyi, ölümü anlatan,buna rağmen her şiirinde sevgiye ve aşka yer veren güzel şiirleriyle..
