Külbelerde olan ocaklardan
Asmâna çıkan duman ne garib!
Ne de hoş seyri var ıraklardan,
Giderek bir sehâb eder terkîb.
Havâda incimâd edip o buhar
Berf-rîzân olur yavaşça yere;
Sanki avdet kılar o külbelere
Ötede bir sepîde-ser küshâr,
Zâhir olmağla mihr-i pür-envâr,
Kalbolur sanki ma'den-i gühere,
Efseri ol kadar tenevvür eder,
Ki beşer ol kadar tasavvur eder!