Ölüm acısı..
Hissediyorum.. Orada bir yerlerde duyuyorsun beni ama yetmiyor biliyor musun yetmiyor..
Esip geçiyor bazen yada Dokunup kaçıyor hayat, anlıyor musun ?
Taşınamayacak kadar büyük bir yüreğim, ulaşılamayacak düşüncelerim ve yıkılamayacak tabularım oldu sayende.
Ve hayallerim.. Kimsenin kuramayacağı ve benim asla ulaşamayacağım büyüklükte..
Artık istemiyorum, ihtimalin varsa bile Gelme (!)
Ve karışma hızlarımız aynı seninle..
Zatıalin toprağın bense hayatın içine..
Beynim duygularımla yarışıyor bazen ...
Unutuyorum gün içinde seni özlemeyi..
Farkında mısın ?
Hesabı sorulmaz bir acı,
Her geçen gün artan özlemler bıraktın geride..
Öfkem dinmez ki hayata..
Sadece sen eksilmedin bu hayattan..
Bir parça gitti ümitlerimizden, gülücüklerimizden..
Anılarımız verilen en büyük hediyeyken ne ara ızdıraba dönüştü sorarım sana..
Yada boş ver onu bunu
Sana doyasıya sarılabilmek nasıl bi histi, onu hatırlat bana..
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.