Goldoni, eseriyle ilgili sevgililerin yer almadığı çok az oyunun olduğunu ve hemen hemen hepsinde olay örgüsünün temelini aşkın oluşturduğu söylemektedir. Bu oyun da adından anlaşıldığı üzere aşkı yansıtmaktadır. Fakat, aşkın en büyük engeli ve onu çıkmaza sokan kıskançlık kavramı ayrıntılı şekilde karşımıza çıkıyor. Karakterimiz, Eugenia, sevgilisi Fulgenzio'yu her ne kadar çok sevse de onu herkesten ve her durumdan kıskanır bir haldedir. Kitabın, ilk iki perdesinde de bu ikilinin gelgitli ilişkisini ayrıntılı bir şekilde görüyoruz, bazı yerler beni çok bunalttı diyebilirim. Bu süre zarfında yan karakterlerin dahil olduğu başka olaylarla biraz nefes alır gibi olup tam rahatladım derken son perde de aynı şekilde buhranlı geçti benim için. Eugenia'nın keskin çıkışları aslında bize, neden böyle davrandığı konusunda bazı ipuçları veriyor, psikolojik çözümlemeler yapmaya fırsat tanıyor. Yazar, soyluların yaşamlarına da değiniyor, paranın önemine ve aslında bazılarının olduğundan farklı görünerek toplumda iyi bir yere sahip olmaya çalışmasına da yer veriyor. Aslında kitabın vermek istediği mesaja bakılırsa yaşadığı dönemde etkisini gösteren aydınlanmacılığın izlerini görebiliyoruz. Yazar, boş işlerle uğraşmak yerine akıl ve mantığın öne çıktığı bir dünyada yaşamanın gerekliliğine vurgu yapıyor diyebiliriz. Oyun, kısa diyaloglardan oluştuğu için okuması kolay, karakterlerin isimlerine alışıldığında sanki karşınızda temsil ediliyormuş gibi hızlıca sayfaları çeviriyorsunuz. Daha önce de belirttiğim gibi beni sadece bazı diyalogların sürekli tekrarlanması rahatsız etti, sanki aynı sahneyi birden fazla okumuşum hissi yaşattığı için sıkıldım. Kıskançlık bana göre değilmiş, daha iyi anladım .:) Tabi bunu temsil şeklinde seyrettiğimde kesin o diyaloglar gözüme batmazdı.

SevgililerCarlo Goldoni · İş Bankası Kültür Yayınları · 2014142 okunma

·

188 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.