Hayat,hiçbir şey değildir,İTİNA ile yaşayınız!! ALBERT CAMUS
Albert Camus’la tanıştığım ve bundan sonra okuma hayatımda her zaman baş köşede yer alacak felsefi öğretilerle bezeli şahane bir eser Yabancı..
Albert Camus bir absürdist..Yani hayata mana yüklemek saçma der...
Bu kitabı okurken benim için endişelenen bir arkadaşım ,wp tan bir mesajla bana ,birazdan namaz kılacağını dualarında olduğumu ve kendim için ne istediğimi sordu..
Ben de ‘Hayatın manasını bulsun de”deyiverdim Yabancı daki kahramanımız Meursault’un kaygısız rahatlığıyla ;))
İroniye gel..Varoluşçu ve absürdist bir yazarın kitabının içinde iki gündür seyahat ederken ağzımdan dökülenler bakınız:))
Felsefi terimlerle çok işim olmaz,ama işim itibariyle bilgilerimi güncel tutmam gerekliliği hasebiyle onlara işim düşebilir..
Arkadaşımın duası kabul oldu bence..:)))
Kuvvetle muhtemel şu yaşıma kadar bişi aradığımı zannediyorsam -aslında herkes kadar sorgulamalar-artık aramayı bırakmam gerektiğidir....
Roman,Cezayir’de doğmuş ve orda yaşayan Cezayirli bir Fransızın hayatla barışık,içgüdüleriyle yaşadığı hayatının bir felakete dönüşmesini anlatır..
Profilimde en çok alıntıladığım ikinci kitap bu oldu sanırım.Felsefi eserleri seviyorum ben..
Meursault gibiyiz aslında birçoğumuz..Ya da benim etrafımdaki insanlara baktığımda onun gibi insanlar karşıdakiler oluyor..
Meursault,herşeyi detaylıca gözlemleyen bir adam..İlginç gelen bir kaç nokta var aslında..kolları kıllı ama beyaz tenli bir arkadaşının bu niteliğini tiksinç bulabilirken,kapı komşusu elleri kolları kırmızı kabuklu yaralarla kaplı komşusundan tokalaşma teması yaşamasına rağmen tiksinmemesi..Ben tiksindim onun yerine..
İlginç bir adam..Kahramanımız için bence en önemli şey iklim ve sıcaklık..Sıcaklığın aşırılığı onun davranışlarını ve tepkilerini belirliyor bence.Duygularını hiçbir şekilde tahlil etmeyen bir roman kahramı ile ilk kez karşılaşıyorum.
Bu romanda Alber Camus neredeyse tamamen varoluşcu ve absürdist felsefesini işlemiş..
Mahkemede yargılanırken savcının hakkında hazırladığı iddianame’de işlediği suç ile annesinin ölümüne hiçbir duygusal tepki vermemesi arasında bağ kurulması adalet sistemindeki çarpıklığı ve şahitlik zırvalığını bir kez daha sorgulatıyor insana..Tam da burada varoluşcu felsefenin izlerini görüyorsunuz.İnsan sonradan varolur ,değişiriz kendimizi yaşadıklarımızla inşa ederiz o zaman bir zamanlarki biz ,şimdiki ben değildir o zaman..Beyin yakan düşünceler..;)))
Camus ,Meursaut un tepkileri üzerinden bize der ki özetle;
Hayata mana bulmaya çalışmanız beyhude..Bulsanız da bulamasanız da bu hayatı bir kez yaşayacaksınız.Mana bulamamış olmanız, yaşamı güzel yaşamanıza engel olmasın der..Haklı katılıyorum sonuna kadar..
Romanın anlatım dili akıcı,cümleler kısa,düşündürücü,şaşırtıcı yer yer..
Felsefeden hoşlananlar için tavsiye ederim.
Keyifli okumalar ;))
Saygılar️
