Can Yücel’i Can Yücel yapan hissettiği gibi yazması , öfkesi de kızgınlığını da aynen öyle ifade eden.
“...küfürsüz nasıl anlatayım”söyleminin sahibi.
Bu kitapta ( 1945-1950 ) tanımadığım bilmediğim daha önce okumadığım cok şiire rastladım.
Düzayaktı Attar A'met Efendiden Kartal Baba Tekkesine
Bu seferki yolum ise
ardımdan gelen kolun
ölüsıra yürüyen
kilden, kirloz bir bayrak
epiy de yokuş üstelik
ve giderayak
Sırtına vurmuş yada
buruşuk bir şipka biberini
Meyvahoşa koşturuyor
mork çizmeleriyle bir kırkayak
Nasıl koşturduysa tulumbacılar eskiden
yeşil karga tulumbalarını yangına
Yandım diye böğürmüşüm
Böğrüm yiyince böğrümden
o çiğköfteyi
YANDIM