"Toplumu ne kadar seversem, toplumu oluşturan insanlardan da o oranda soğuyorum. Hayalimde, olanca ihtirasımla insanlığa hizmet etmeyi planladığım çok olmuştur. Gerekirse bu uğurda kendimi gözden çıkarabilirim. Gelgelelim, kimseyle aynı odada iki gün bile geçiremem; bunu tecrübemle söylüyorum. Bana yaklaşan kimse kişiliğimi eziyor, özgürlüğümü kısıtlıyormuş gibi geliyor bana. Yirmi dört saat içinde dünyanın en iyi, en kusursuz insanından tiksinebilirim. Birinden, sofrada yemeği ağır yediği; öbüründen, nezlesi var, durmadan burnunu temizliyor diye... İnsanlar bana yaklaşır yaklaşmaz onlara düşman kesiliyorum. Ama kişilere tiksintim arttıkça, genel olarak insanlığa sevgim o oranda artıyordu 
Karamazov Kardeşler 
Fyodor Dostoyevski
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.