Kemal Tahir’in okuduğum ilk eseri. Mütareke yıllarında İstanbul aydınlarının Anadolu’daki mücadeleye karşı gösterdiği tutumu, onların o süreçteki ruh hallerini, Osmanlı’nın güçsüz ve yorgun yıllarını anlatıyor.
Savaş yıllarında Avrupa’yı gezip Anadolu’dan bihaber, entellektüel bir kişilik olan paşa oğlu Kamil bey İstanbul’a döndüğünde çok başka bir Kamil bey olacaktır. Onun milli mücadele ruhunu savaş topraklarından çok uzakta olmanın verdiği eziklikle nasıl da içten yaşadığına şahit oluyoruz. Payitaht hükümeti yer yer fazlaca eleştirilse de genel manada savaşın gerçekleri çok güzel anlatılmış. O dönem İstanbul aydınının bu savaş karşısındaki tutumunu anlamak için muhakkak okunmalı.
