“İnsan, öldürülmüş bir hayvandan doğmuştur. İlk çığlıkların her yeri kaplayan gece göğü altında atmıştır. Ama hıçkırıklarını yatıştıran yine aynı gökte yavaş yavaş beliren yıldızlar olmuştur. Aslında hayvanın onu doğurmak istemediği, belki de bunun için öldüğü bile söylenebilir. Bu “çocuk” göbeğini kendi kesmiş, kendini bir şekilde beslemiştir.