-Akşam sinemaya gidelim mi? Ben babamları atlatıp izin alırım.
+ İşim var, dedi Necip.
- Ne işin var?
+Söyleyemem.
- Gitmesen olmaz mı? Bu akşam gitme, sinemaya gidelim.
+Olmaz.
- İşin benden daha mı önemli?
+ Her şeyden daha önemli.
-Beni sevmiyor musun?
+ Ben böyle sözlerden hoşlanmam. Senin de böyle konuşmanı istemiyorum.
- Ne var benim konuşmamda? Biz sevgili değil miyiz? Niye konuşmayacak mışım?
+ Bunlar burjuva sözleri...
-Nasıl sözler olduğunu bilmem. Beni seviyor musun, sevmiyor musun? Bir şey söyle! Sevmiyorsan şimdi gidiyorum.
+Sevmiyorum demedim.
- Her şeyime bir kusur buluyorsun. Her sözüme karşı çıkıyorsun. Sevgili miyiz, değil miyiz? Bir sinemaya bile gitmiyoruz. Hep işin var.
- Hem ben senin işlerinden de korkuyorum. Hep seni düşünüyorum, başına bir şey gelecek diye ödüm patlıyor. N'olur bu işlere sen karışmasan. Herkesi kurtarmak sana mı kaldı?
+Ne diyorsun sen? Ya kim kurtaracak? Herkes, ben mi kurtaracağım derse, ne olur, hiç düşündün mü? Aklın fikrin boyanmakta, gezmelere gitmekte. İnsanlar aç, işsiz, sokaklarda cinayetler işleniyor, senin umurunda bile değil. Beni seviyor musun, seni seviyorum. Başka söz yok mu sende?
- Bana ne onlardan. Ben bizi düşünüyorum. Onlar da kendilerini düşünsünler. Sokaklarda adamları vuruyorlar diye seni sevmeyecek miyim yani? İstiyorsan söyle, sevmem ben de. Hem boyanmama ne karışıyorsun? Bu zamanda boyanmayan kadın mı var? Başkaları işsiz diye ben niye boyanmayım? Her koyun kendi bacağından asılır. Ben seni düşünüyorum, sana bir şey olmasın istiyorum.
+Ben halkımı düşünürüm. Bu benim görevim. Senin de böyle düşünmeni isterim. Hem her koyun kendi bacağından asılmaz. Bugün başkasına yaparlar, yarın sana sıra gelir.
- Ben bir şey yapmıyorum ki sıra bana gelsin. Sen de karışma bu işlere. Başına bir şey gelecek diye ödüm patlıyor vallahi. Her akşam haberleri
dinliyorum, bir şey oldu mu diye. Annemler de şaşırıyor haberleri dinlememe. Hem artık iyice laf olmaya başladı. Geçen gün annem gene sıkıştırdı, seninle dolaştığımı duymuş. Hep başkalarını düşünüyorsun, biraz da bizi düşünsene. Ne olacağız biz? Hep böyle mi kalacağız?
+Şimdi evlenemeyiz.
- Ne zaman evleneceğiz peki?
+Devrimden sonra.
- Oooo... Devrim olana kadar... Ölme eşeğim ölme. Senin niyetin yok, beni oyalıyorsun. Bak benimle açık konuş, beni sevmiyorsan söyle, ben de ona göre...
+Devrim yakında olacak.
- Bizim evlenmemiz devrime engel mi? Biz evlenelim, sonra devrim olsun. Biz evlendik diye, devrim, olmaktan vaz mı geçecek?
+Şimdi işlerim var, görevlerim var. Halkıma karşı görevlerimi yerine getirdikten sonra kendimizi düşünebiliriz ancak. Yakında devrim olacak, o
zaman biz de evleneceğiz. Niçin anlamıyorsun?
- Peki ne zaman olacak devrim? Bak, bana kesin bir tarih söyle. Oyalama beni.
+ Bu yıl olur.
- Aaa, deli misin sen? Bir yıl daha nasıl bekleriz? Annemler ne der sonra? Valla bütün mahalleye rezil oldum zaten. Daha çabuk olmaz mı? Bak,
olmazsa söyle, ben de ona göre...
+ İki aya kadar olacak, söz veriyorum. İki ay daha dişini sık. Başkaları mutsuzken biz mutlu olamayız. Devrimden sonra herkesle birlikte mutlu olacağız.
- İki aya kadar olur mu devrim?
+ Olur.
- Söz mü?
+ Söz.
- Bak, iki ay daha beklerim, ya devrim olur, ya da ayrılırız.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.