Samihâ Ayverdi ruh tahlilini en iyi yapan ölümsüz yazarlarımızdan. Herkesin başrol olabildiği müthiş bir eser olan Yolcu Nereye Gidiyorsun da ana karakterimiz Adlî’nin gözünden Meşrutiyet dönemine gerçekte ise bir insanın iç âlemine yolculuk yapıyoruz. Adlî ailesi tarafından hep dışlanmış, hatta görülmemiş bir çocuk olarak sevmek/sevilmek hasretiyle büyüyor. Fakat bu sevilmek hasreti, hiçbir zaman onda eleştirdiği kardeşlerine benzeme çabasına dönüşmüyor. Karışık hislerinin arasından vatanperver bir çocuk. Kitap, o dönemde Avrupaî hayatlarının arka yüzünü de seyrimize sunuyor. Adlî’nin anne ve babasının evinde toplanılan edebiyat sohbetleri, Sultan Abdulhamid’in istibdat devrinin bir örneği olan Ziver Paşa karakteri, memleketin kötü gidişatından rahatsız olan “asker” Nazım Dayı, bütün aşağılamaya rağmen dimdik bir Osmanlı kadını olan babaanne ve bizim bizden iğrendiğimiz dönemde bize, sanatımıza hayranlıkla bakan sözümona ecnebiler... hepsi Meşrutiyet’in gerçek yüzü. Kitapta en çok etkilendiğim karakter, Samihâ Hanımefendinin her eserinde farklı isimle kendisini gösteren Kenan Rifaî. Evet bu eserde de ismini Cem Bey olarak gördük. Kitap sonu bakımından beni biraz şaşırttı ama yine çok beğendim. Zaten bu ruhun mürekkebinden kötü ne yazabilir? Yolcu daha yürüyor. Peki, biz nereye gidiyoruz?

Yolcu Nereye GidiyorsunSamiha Ayverdi · Kubbealtı Neşriyatı · 2009150 okunma

·

85 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.