Vüs'at O. Bener ... Öncelikle ilk incelememi yapıyorum. Kusurlarım olursa affınıza sığınınıyorum. Şöyle başlayacak olursam bu kitap hakkında düşüncelerimi paylaşmak beni bu kitaba karşı sorumlu tutuyor. Öncelikle yazar ile ilgili birkaç noktaya değinmek istiyorum. Vüs'at O. Bener... Çok çok memnun oldum, geç kaldım bu buluşma için hatta. Daha önce karşılaşmalıydık. Dilin akıcılığı, zeka dolu kelime oyunları, gündelik yaşama dair kurgusu ( kurgu mu bilemedim öyle gerçek ki her şey) insanı etkisi altına alıyor. Okumaya devam edeceğim bir yazar, hayatıma hoşgeldin, aslında ben senin edebi dünyanı hoşbuldum... Ve gelelim kitabımıza; Kitap iki farklı oyundan oluşuyor ve çokça perdeden. Kitaptan aldığım bilgiye göre iki oyunu yazma arasında 17 yıl var. Yıllar yani... Doğal olarak bu yıllar süresince insanın kendi de değişebilir, düşünceleri değişebilir, hayata bakış açısı değişebilir. Benim gördüğüm fark ise yazarın geçen 17 yıl boyunca daha alaycı bir üslup edindiğidir. İlk oyunun adı "Ihlamur Ağacı". Burda bize 4 kişilik sıradan bir ailenin dramatik diyalogları eşlik ediyor. Kanımca hepimizin yaşadığı aile içi ilişkilerimizde olan uyum ya da uyumsuzluğu yazar burda bilinç düzeyine çıkarıyor. Aile ilişkilerimiz "gerçekte" ne kadar samimi? Güvenilir mi? Ya da gerçekten uyumlu muyuz? Yoksa takındığımız sahte bir uyum mu bu? Peki ya bilinç düzeyine çıkarılıp gerçekler düşünülünce ortaya bir dram çıkacak kadar acı bir halde mi aile ilişkilerimiz? Üstüne çokça düşünülür... Gelelim ikinci oyunumuza... İtiraf etmeliyim ki bu oyun ilkinden çok daha iyiydi ya da benim için öyleydi. Tam da kendim ile, dünya ile çatışmada olduğum bu dönemde iyi ki rastlaşmışız. Oyunda A ve AA diye iki kişi var, aslında tek kişilik ama iki kişiyle oynanan bir oyun. Nasıl olur diyeceksiniz. Şöyle ki; A, AA' nın kendini ikileştirme(bölme) yöntemiyle yarattığı kişidir. Yani burda kişi aslında sürekli kendi ile bir çatışma içindedir. Fakat bireysel bir çatışmadan bahsetmiyorum. Tepeden inme kurallar ile oluşturulmuş yaşam ele alınıp sorgulanıyor. Yasakların, kuralların mantığı ile bir türlü barışamayan insan mantığının çatışması anlatılıyor. Bütün bunların alaycı bir dil ile ele alınması ve zekice yerinde kullanılan kelime oyunlarıyla daha bir cazip geliyor insana okumak. Bazen bazı gerçekler, aslında hepimizin sustuğu gerçekler, belki korktuğumuzdan belki de bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığımızdan dolayı sustuğumuz gerçekler yüzümüze vuruluyor. Aslında konuşulacak, tartışılacak çok şey var ama sözü uzatmamak gerekir. Birkaç alıntıyı da burda bırakmak istiyorum, yararlanırız belki... "A: Düşünmeyelim en iyisi... Biz yalnız yaşamaya bakalım. AA: Yaşamaya bakalım. A: Ot gibi, kaya gibi, ağaç gibi..." "AA: O değilde ötekiler bela galiba. A: Hangileri? AA: Tank, top, tüfek falan diye sayıp döktün ya... A: Ya, sormayın. AA: Merak ettim, ne işe yarıyor bunlar? A: Birbirimizi öldürmeye. AA: Maşallah yetmiyor demek, salgınlar, depremler, su baskınları, açlık. A: Bilmem, herhalde..." Kitabın basında yer alan bir şarkıyı da buraya not düşüyorum. Keyifli dinlemeler... youtu.be/zC7gEVSgf9k Okunmaya değer bir kitap... Yergileriyle, alaylarıyla, dramıyla ve tüm gerçekliğiyle... İyi okumalar... Sevgi ile kalın...

Ihlamur Ağacı - İpin UcuVüs'at O. Bener · Yapı Kredi Yayınları · 2020131 okunma

··

85 görüntüleme

Mustafa Diyar

@Mustafadiyar ·

04 Kasım 2019 23:14

Yüreğine sağlık. İnceleme ne kısaydı ne de uzun. Güzel bilgiler edindim. Aslında https://1000kitap.com/yazar/vusat-o-bener in bir kitabını okudum. Yazması güzeldi fakat içeriği koftu bana göre. Ama bu inceleme vesilesiyle bu kitabı okuyacağım. Devam et inceleme yazmaya.👍🏿🙂

eliff

@elifkby ·

04 Kasım 2019 23:42

Teşekkür ederim.🌸Senden bunları duymak ayrıca mutlu etti beni. 😊 Okursan eğer beğeneceğine eminim, alışılagelmişin dışında bir kitap olduğunu düşünüyorum. İlla katacaktır bir şeyler.