Hârika bir şiir...
Hâlümi kimesne yok arz ide dildâra meded
Âh kim bulımadum derdüme bir çâre meded
Tutdı rehzen diyü kûyında gönül merdümini
Anı nâ-hâk yire zülfinde asâr dâra meded
Feyz uma-geldi yine pîr-i mugân dergehine
Eyle ey muğbeçe gel bu dil-i gam-hâra meded
Gamzeler geldi ki târâc ide dil kişverini
İdiser anı harâb ol gözi mekkâre meded
Olmasa vaslun ile ger bu Muhibbî'ye cevâb
Ateş-i hicre yanar bulmaz o biçâre meded
Günümü Türkçesi:
Halimi sevgiliye arz edecek kimse yok, eyvah. Ah bulamadım derdime bir çare, eyvah.
Gönül insanını kendi köyünde eşkiya diye tuttu(yakaladı). Onu haksız yere zülfünde dara asar, eyvah.
Mecusilerin pirinin dergahına yine bereket geldi. Ey mecusi çocuğu bu gamlı gönüle yardım eyle.
Süzgün bakışların gönül memleketini yağma etmeye geldi. O hilekâr onu(gönlü) harap edecek, eyvah.
Eğer bu Muhibbî’ye cevabın kavuşmak olmazsa; ayrılık ateşine yanar o zavallı, yardım bulmaz.
(Şerh bana ait, hatam varsa dile getirerek beni bahtiyâr edersiniz.)
Kanuni Sultan Süleyman
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.