Kalbim bir sonbahar yaprağı
İlkbaharda halen kaybolmamış bir küçük yaprak
Toprağın kabul etmediği, rüzgarın fazlaca sahiplendiği...
Yaz gelecek ve kalbim yeniden canlanmak için nefes alacak.
Hangi nefes yeniden diriltir bilmem, sararmış bir yaprağı.
Hangi kudretli yağmur can verir.
Bir yaprak misali dolandım mevsimlerde
Her mevsim başı dualar etmeye başladım
Yeniden yeniden kalbimin aydınlanması için
Her yağmuru, bir kabul bildim sessiz ömrüme
Her güneşin doğuşuna sevinçle "Merhaba!" dedim.
Daha ne kadar gezerim mevsimleri bilemem
Nasıl beklerim hiç bilmiyorum
Umuda dair de yitirdim güzel düşleri
Biliyorum hiç olmayacağım güneşin doğduğu ufuklarda
Olmak istemediğim duvarlar ardında karanlıktayım.
Yaz gelir mi?
Gelse de görür müyüm duvarın ardındakileri bilemem.
Aslında hiçbir mevsimin anlamı yoktu.
Mutluluğun adı hiçbir mevsimde değişmedi.
Acının da rengi, adı, şanı hep aynıydı.
Anladım mevsimleri beklemek sadece bir yol idi.
Ve ben bu yolu kendimce yürüyecem
Adsız, sansız bir umut kumkuması olarak.
Anladım çünkü baharı beklemek değildi mesele
Mesele hayatın sana getirdiğiydi
Ve ben hayattan birçok alacağımı alamadan,
Her mevsimi doya doya yaşamadan gideceğim
Bugün bana yarını fısıldadı...
(DilanDlz)