Ernest Hemingway, son dönemlerde ismini sık sık duyduğum yazarın ikinci kitabı da bitti, ve bir kaç kelam edeyim dedim kitap hakkında. Yazarımız hayatı boyunca bir çok savaşta muhabirlik, gazetecilik ve asker olarak görev aldığı için savaş hakkında yazılabilecek her şeye hakim olduğunu hissettiriyor bu eserinde bence. Pariste savaşta bulunduğu sırada ağır yaralanan yazarımız, bir arkadaşına yazdığı mektupta hislerini şu şekilde belirtmiş: "Bazen savaşta ön saflarda büyük bir gürültü duyarsın, ben de aynı gürültüyü duydum; ardından ruhumun sanki bir mendilin cepten çekilişi gibi benden çekildiğini hissettim. Son olarak ise ruhumun bir bütün halinde tekrar bedenime döndüğünü fark ettim ve de o andan itibaren benim için ölüm yoktu". Gerçekten onun için artık ölüm yoktu, çünkü bir çok ölüme şahit olmuştu ve bir çok acıya. Genel olarak eserlerinde de kasvetli bir havası olması buna bağlı sanırım. Neyse gelelim kitaba; "Çanlar kimin için çalıyor" İspanya'daki iç savaş yıllarını anlatan bir eser. Yazarın İspanya'ya karşı ayrı bir sevgi beslediğini okumuştum zaten bu eserinde de çok net anlaşılıyor. Cumhuriyetçilerin faşistlere karşı verdiği mücadeleyi anlatan kitabın genel havası biraz ağır ve hüzünlü. Ana karakterimiz Robert Jordan'ın aldığı görev sonucu gittiği bölgede yaşadığı olayları anlatsa da kitabın genel olarak bütün savaşların gerçeğini özetleyen bir anlatımı var. Acı, keder, tecavüzler, açlık,yurtlarından kovulma acısı, din; hayaller, umutlar, özgür bir dünya, herkesin eşit olduğu bir yaşam çabası ve ölümler. Tabi bütün bunların arasında yeşeren bir aşkı da unutmamak gerek. Anlatım konusunda gelince kitabın anlatımı sade ama akıcı mı emin değilim. Bazı bölümlerde kendimi kaybettiğimi farklı bir dünyada olduğumu düşünsem de bazı bölümler fazlasıyla yorucuydu. Konuşmalar, diyaloglar karmaşık geldi bazı yerlerde ama bunun elimdeki yayının çevirisi ile alakalı olduğunu düşünüyorum. Çok fazla İspanyolca cümle olması sürekli çevirisini bulmak zorunda olmak beni cidden yordu ama onun dışında okumaktan zevk aldım. Savaşanlar ve savaşanlar yüzünden acı çeken, kaybeden, hayatları mahvolan ve ölen insanlar. Özgürlük için eşitlik için mücadele eden ya da ettiğini söyleyen insanların nasıl kontrolden çıktığını anlatan kısmı sanırım en anlamlı bölümlerinden biriydi. Yazarın genel olarak mutlu sonlara inanmadığını duymuştum ve duyduğum bu söze uygun bir sonla kitaba veda ettim. Okumak isteyen herkesin seveceğine inanıyorum ve şimdiden keyifli okumalar diliyorum... Kitapla kalın:) :)

Çanlar Kimin İçin ÇalıyorErnest Hemingway · Akvaryum Yayınları · 200512bin okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda ACAR