Batı Berlin Soğuk Savaş’m başkentiydi. Bu kentte Vietnam
için bir kongrenin düzenleneceği, birkaç yıl önce kimsenin
aklına gelmezdi. Yine de, 1967 olayları bazı tavırları değiştirdi.
Nüfusun büyük çoğunluğu hâlâ Amerika yanlısıydı,
ama öğrenci nüfusunun giderek artan bir kesimi egemen
ideolojiden kopmuştu. 1967’de Batı Berlin SDS’i, şeflerinin,
Gestapo’nun çöküşünden bu yana en etkin baskı şebekesi
olmakla öğündüğü bir gizli polis örgütüne dayalı işkenceci
bir rejimin başı olan İran Şahı’nın ülkeyi ziyaretine karşı
bir gösteri düzenlemişlerdi. Polise yolları temizleme talimatı
verilmişti, o aralar polis telsizinde iki polisin öğrenciler
tarafından bıçaklandığı haberi yayınlandı. Bu haber yalan
olmakla birlikte, kaçınılmaz biçimde şiddete yol açtı.
Bir SDS üyesi, Benne Ohnesborg, feci şekilde dövüldü ve
bilinci yitmiş bir halde, yere düştü. Yerde yatarken bir başka
polis ateş edip onu öldürdü. Batı Berlin Belediye Başkanı
Herr Alberts olayı duyunca çok sarsıldı, sahte telsiz mesajı
konusunu öğrendiğinde ise daha da altüst oldu. Hoşnutsuzluğunu
kamuoyuna açıklarsa, siyasal anlamda intihar
etmiş olacaktı. Yerine ruhsuz sosyal demokrat Schutz
getirildi, ama Berlin’de herkes iplerin SDS’in ‘Nasyonal-
Sosyalist’ olmakla suçladığı İçişleri’nden sorumlu senatör
Neubauer’in elinde olduğunu biliyordu. Alman SPD’sinin
aşırı sağ kanadındandı ve son derece otoriter olduğu bilinmekteydi.
Şubat ayında konuşma yapmak üzere Berlin’e
ulaştığımda bu kadarından haberdardım.