Çok uzun bi süre sonra gözyaşları içinde kitap değerlendirmesi yazıyorum,alt üst olmuş durumdayım..keşke hiç bitirmeseydim,öylece kalsaydı bu kitap da,Osman hocama mahçup olsaydım yarım bıraktım diye.. O kadar gerçek ve o kadar büyük acılar var ki,anlatılan buzdağının sadece görünen kısmının zerresi ve bi anlamda Nazım'la Ömer'in hem kendileriyle hem de hayatla hesaplaşması.. Bugünden çok farkını göremediğim fikirlerin ve diktatörlüğün bitmek bilmez savaşı;yönetenlerin,"benim dediğim olacak"kibri,bitmek bilmez egoları ve mahvolan yüzlerce hayat;bunun yanında kendini ülkesinden ve dünyadan sorumlu tutan,insanların acısını kendi acısı yapan pırıl pırıl,cevval yürekli,bilgili ve adalet arayışındaki hayat aşığı insanlar.. Nazım'a özel hayatı nedeniyle ne kadar kızsam da,insanlık için mücadelesinde nasıl yalnız bırakıldığını,hayatını nasıl ülkesine ve dünyaya adadığını bir kez daha öğrenmiş oldum.. Ömer ve Leyla'yla bir saklanıp onlarla birlikte koşmuş,didinmiş gibi yorgun; birlikte korkmuş,endişelere kapılmış ve diken üstünde beklemiş gibi tedirginim ama biliyorum ki,haklarını asla ödeyemeyeceğimiz nice insanlar ve bunu anlatamayacağımız kadar kendi karanlığını,içindeki kötülüğü sözümoba iktidar ve emir adı altında her yere yayan insanlar var.. Kitap hakkında binlerce kelime daha yazabilirim ama okumayan arkadaşlarımı düşünerek susmak zorunda hissediyorum kendimi..yoksa mahvoluşumu uzun uzun yazar,burda bile her birinize ağlardım..içim nasıl acıdı,nasıl kahroldum bi kitabı okuyup bitiren bilir.. Kaleminiz ve yüreğiniz var olsun hocam..emeğiniz her zaman hak olsun..

Putlar YıkılırkenOsman Balcıgil · Destek Yayınları · 20191,083 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.