Bir mavi otobüste açacaksınız gözlerinizi. Köyün taşlı yollarında tıngır mıngır giden bir otobüste. Köylü, içinden olmayandan hep nasıl korktuysa içinde olduğunuz otobüsten de öyle korkacak. Bilenleriniz vardır, köylünün korkusu arsızdır. Arsızlığa vurduğu korkusunu sırtına geçirip mevcut duruma akıl erdirmeye çalışacak. Açıklayamadığı her işi, mitler dönemindeki insanlar gibi cinlere, perilere yoracak. Suçların hiç utanmadan kol gezdiği ama nedense kimseye görünmediği bütün köylerdeki gibi tüm suç cinlere atılacak. Yürekler kuş gibi hafifleyecek. Latife Tekin'in yirmilerinin başında yazdığı bu halk masalı sizi alışık olmadığınız bir üslupla karşılıyor. Kısa cümleler, gelişirken yetişemediğiniz çoklukta olaylar, şehirlinin duymadığı yüklemler, ağır İç Anadolu ağzı her yerinizi sarıyor. Ben, Akdenizli de olsam, köy kültürüne hakim olduğumdan birkaç deyim hariç yadırgamadan sürdürebildim okumamı. Biraz da halkbilimi dersleri almamın faydasını gördüm. Ancak "Ben İstanbul ağzından başkasını tanımam." diyorsanız ne yazık ki sizi zorlu, bol araştırmalı bir okuma bekliyor. Bu sıra dışı üsluba bir süre sonra alışıyorsunuz, masalsı anlatımı hoş gelmeye başlıyor. Ancak bize serpe serpe verilmeye başlanan kan donduracak olayları masalın içinde akıntıya kaptırdığımızı fark ediyoruz. Bu da yadsınamaz bir gerçeği hatırlatıyor: Masalsı anlatımla ne anlatırsanız anlatın, o anlatının korkunç yanları size yumuşak bir ninni gibi gelecektir. Aktaş ailesi roman boyunca bir girdabın içinde debelenip duruyor. Ailenin her üyesi kendi kısır döngüsünün içinde kendini tekrar ede ede yaşamın akışına ya karışıyor ya onun karşısına geçip onunla savaşıyor. Anlayacağınız, eserde leitmotiv kullanımı oldukça yoğun. Eser size; toplumsal cinsiyet rollerine, eşitsizliğe, anane ve hurafelere karşı çıkmayı aşılamıyor. Bu kavramların karşısında durup "Şiirlerimi yırttılar! Şiirlerimi yırttılar!" diye bağırmanın ne meşakkatli, ne acımasız yollardan geçmeye mecbur kıldığını anlatıyor. Düşünüyorum da şu günlerde, cinli kızlardan ben, Latife Tekin ve Dirmit kalmışız. Fakat merak etmeyin, şiirleri yırtılan başka kızlar varsa onları bulacağız. Sonra hep birlikte yumruklarımızı sıkıp bağıracağız.

Sevgili Arsız ÖlümLatife Tekin · Can Yayınları · 20187,2bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mualla