"Bütün bunlara* sahip olan birisinin kendisiyle barışık olacağı ve iç huzura ulaşacağını varsayabilir miyiz? Hadi, şeytanın avukatlığını yapalım. Yukarıda saydığımız her şeye sahip olan birisi bile tatminsiz, hırslı, "mutsuz" olamaz mı? Belki de mutluluk sahip olduklarımızın kapsamıyla değil, onların değerini biliyor olmakla ilgilidir. Başka bir deyişle, ne olduğumuzun değil, kendimizi nasıl gördüğümüzün, hayata karşı nasıl bir tavır takındığımızın türevidir. Eğer böyleyse, mutluluğun nesnel koşullarından çok öznelliğini vurgulamamız gerekir. Dışarıdan çok yoksul ve yoksun gözüken birisi bile aslında mutlu olabilir ya da iç huzura sahip olabilir." (s.46) Silier, kitabının bu kısımında bir yandan içsel huzurun mutlulukla bağının olduğuna dikkat çekerken, bir yandan da mutluluğun dış devrim (otoriteye itiraz, başkalarının mağduriyetine karşı harekete geçme...) yerine iç devrim (içsel huzur)da aranmasının kapitalizmin 'ne sistemi değiştirmenin, ne de dışında kalmanın mümkün olduğu' felsefesinin bir yansıması olarak ortaya konduğunun, öznelerin pasifleştirmeye çalışıldığının altını çiziyor zannımca. Ben ise bu görüşlerin bir sentezini yapmak istiyorum: Belki de mutluluk dediğimiz, içsel devrimi gerçekleştirip koruyarak dış devrim sürecine katkıda bulunmaktır: Bir başka deyişle, kendini anlamı ve amacı olan bir hayata adarken aynı zamanda da, öz şefkat ve etki gücümüzün farkına varıp ruh sağlığımızı koruyarak yaşamaktır. Belki de böyle düşünerek, başkalarının acılarına ve haksızlıklara duyarsız kalıp kendimize ve dünyaya yabancılaşmaz, çözüm ve itiraz sürecine kendimizi yok edici bir özyıkım sürecine girmeden katkıda bulunabiliriz. Özetle, iç ve dış devrimin birbirini beslediği bir hayatın, kişiye kendini mutlu, tatmin ve anlamlı hissettireceği kanısındayım. *(bir önceki paragrafta bahsedilen "nesnel" mutluluğun bileşenleri olan sağlık, para, aşk, iş ve arkadaşlık -> (kendi notum))

Oburluk ÇağıYıldız Silier · Yordam Kitap · 2011153 okunma

·

103 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kaan Şenel