'Anne karnında, karanlıktaki bebeğe denseydi ki; dışarıda aydınlık bir dünya var, yüksek dağlarla dolu, büyük denizleri olan, dalgalanan düzlükleri olan, çiçekleri açmış güzel bahçeleri, dereleri olan, yıldızlarla dolu bir gökyüzü ve alevli güneşi olan, ve sen bu mucizelerle yüzleşmek yerine karanlıkla çevrilmiş oturuyorsun. Doğmamış çocuk bu mucizeler hakkında hiçbir şey bilmediği için hiçbirine inanmayacaktır. Tıpkı ölümü karşılarken bizim gibi. İşte bu yüzden korkarız.'