Gönderi

Bu yaşa geldim, hala istemediğimde söylemeyi, sıkıldığımda kaçmayı öğrenemedim. Ama niye, çünkü ne yardan ne serden geçtim ben. Güçlü ve kendi ayakları üzerinde duran bir kadın, güçsüz olduğu zamanlarda kendisine ona hissettirmeden yardım önerilecek bir kadın, dış güzelliğinin önemsiz olduğunu düşünüp yine de dış güzelliğin peşini bırakmayan bir kadın, çok okuyan ama çok da gezen sosyal bir kadın... Çok iyi yemek yapan, evi çok iyi çekip çeviren-bu noktada annemin itirazı olacaktır-, çok iyi arkadaş, sırdaş ama havai, işinde çok becerikli, öğrenmeye sevdalı, çok kitap okuyan ve çok film izleyen ve asla adım atmadığı bir dünya kalmasın isteyen... Böyle biri olabilir mi? Olsa da mutlu olabilir mi?
Sayfa 13 - KarakargaKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Arzu