Mektepte bize bir şiir ezberletmişlerdi. İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; varlık vaktinde bu bağlar gerilmeğe, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmağa başlar, hep birinin gönlümüzden kopup ayrılması bir ayrı sızı uyandırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.