Biraz kendime geleyim diye bir hevesle başladığım Bozkır, benim için ciddi bir hayal kırıklığı oldu. Daha önce Çehov'un birkaç kitabını okumuş, özellikle Altıncı Koğuş'u çok sevmiştim. Bozkır'ın da onun kadar güzel olmasını umuyordum ama heyhat.
Durgun ilerleyen, daha çok doğa tasvirleriyle bezeli bir kitaptı. Okurken resmen yoruldum. Normalde uykum açılsın diye kitap okuduğum bile olur ama ilk defa kitap okurken uykum geliyor diyen insanları anlama şansı buldum. Bozkır'dan iki sayfa okumak uyku ilacı almışım gibi bir tesir bıraktı üzerimde, kitabı güçlükle bitirebildim.
Tabii bu benim okur görüşüm, açıkçası edebi yönünü yahut edebiyattaki değerini eleştirecek kadar Rus Edebiyatı'na hakim de değilim. Ben beğenmedim ama belki siz seversiniz, bilemiyorum. Yine de birine Çehov tavsiye edecek olsam Bozkır'ı listeye almazdım.