Evet, hayat tuhaf bir şey, diye düşündü ve masmavi gökyüzüne baktı. Her yeni gün yeni şeyler getiriyordu . Hayat bu harika mavilikteki gökyüzü gibiydi. Insan ne zaman havanın kararıp karın yağacağını bilemiyordu. Onun için her güzel anın tadını çıkarmak gerekiyordu. Yarın çok geç olabilirdi. Bunu bir mezarcıdan daha iyi kim bilebilirdi ki?
Sayfa 389