Alışkanlıkların tuhaflıklarını insanlara sigara bırakmalarında yardımcı olan bir hipnozcudan öğrendim. Bana ondört yaşında bir çocuğun partide olduğunu düşünmemi söyledi. Bir kızla konuşmak istiyor ama korkuyor. Sinirlerini yatıştırmak için bir sigara yakıyor ve işe yarıyor! Kız ilgisine cevap veriyor ve mutlu kimyasallar akmaya başlıyor. Ödül büyük çünkü "üreme süreci" yle de ilgili. Nörokimyasal akış memeli beyninde büyük bir bağlantı oluşturuyor: Sigara hayatta kalmaya katkıda bulunur. Çocuk elbette bunları kelimelere dökmüyor ama bir sonraki "yaşamsal mücadele" de güvene ihtiyacı olursa beyninde sigara alarmı çalıyor. Her sigarayla bir yol inşa ediliyor.
Yıllar sonra sigarayı bırakmak istediğinizde on dört yaşındaki çocuğun özgüvensizliği ortaya çıkıyor, çünkü sigara yolu olmadan nereye gideceğini bilmiyor.