Psikologlar Elaine Hatfield ve John Cacioppo ve tarihçi Richard Rapson 1994'te yayınlanan Emotional Contagion (Duygusal Bulaşma) adlı harika kitaplarında bir adım daha ileri giderek duygularımızı birbirimize bulaştırmanın bir aracının da taklit olduğunu savunurlar. Diğer bir deyişle, örneğin ben gülümsersem ve siz de beni görüp gülümserseniz -sadece birkaç milisaniye bile sürse- sadece beni taklit ediyor ya da benimle empati kuruyor olmazsınız. Bu, aynı zamanda benim kendi mutluluğumu size aktarabilmemin de bir yolu olabilir. Duygu bulaşıcıdır. Bu, bir bakıma sezgiseldir. Hepimiz iyi bir ruh hali içinde olan birinin yanındayken kendimizi daha iyi hissetmeye başlamışızdır.
Ama eğer bu duruma biraz daha yakından bakacak olursak bu oldukça radikal bir anlayıştır. Normalde yüz ifadelerimizin içteki bir durumun dışa yansıması olduğunu düşünürüz. Kendimizi mutlu hisseder ve gülümseriz. Üzgün olduğumuzda ise yüzümüz asılır. Duygu içeriden dışa yansır. Ama duygusal bulaşma bunun tersinin de geçerli olduğunu söylüyor.
Yüzünüzü asabilirsem sizi üzgün hale getirebilirim. Yani eğer sizi gülümsetebilirse sizi mutlu edebilirim. Bu anlamda, duygu dışarıdan içe de yansır. Eğer duyguyu bu şekilde-yani içeriden dışarıya değil de dişarıdan içeriye yönelmiş olarak ele alırsak bazı insanların başkaları üzerinde nasıl bu kadar etkili olabildiklerini anlamamız mümkün olur.
Sayfa 72Kitabı okudu
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.