Schopenhauer-Afroizmalar Nietzsche’nin hocası diye merak salmıştım Schopenhauer’e... Pesimist bir filozof olması pek ortak nokta bulamama sebep olsa da düşünceleri gerçekten hoşuma gitti. O kadar karamsar ki, cümlelerini okurken kulaklarımda Müslüm Gürses şarkısı yankılandı. “Aforizma; kilit noktalar” Demek. Kitap gerçekten hakkını verdi hayatın olmasa da Schopenhauer ın felsefesi üzerine tüm kilit noktaları anlattı. Zevkle okudum. Etkileyiciydi. Not aldığım çok cümlesi oldu. Varoluşun ve iradenin ızdırabından bahsediyordu. Nurettin Topçu aklıma geldi, o da iradenin verdiği yükümlülükten bahsediyordu “ızdırabı olmayanın amacı yoktur “ diyordu. Dünya hayatından ümidini kesmiş olan Schopenhauer sanki islamı tanısan Müslüman olacakmış imajını verdi. “ Dünyanın, özü kötüdür. Yapılması gereken yaşama istencini yok etmektir” Dünya malı ve Düya mutluluğunun ötesinde birşey arıyordu... Geçici olduğunu söylüyordu. En etkilendiğim yer şu şekildeydi “ Varoluşumun ızdırabını çekiyorum. Varolmaya çalıştıkça gökyüzünün altında eziliyorum “ Gerçektende insan varolmaya çalıştıkça ne kadar küçük olduğunu koca Evren’de “hiç” olduğunu anlıyor... Aynı dertten muzdaribim ,mi demeliyim , yoksa kendimi nasipli mi görmeliyim...:) Kitabı şiddetle tavsiye ederim :)

Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Aylak Adam · 20136,9bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.