Yeisin panzehiri umuttu ve ne kadar çoğaltılırsa o kadar kolaydı kara günleri ağartmak. Umudu tetikleyense gülmekti. Gülmek müthiş bir silgiydi; tasaya, endişeye, kedere dair ne varsa kaybolurdu değdiği yerde. Gülmenin zoraki, yapmacığı bile ağrı kesici etkisindeydi.
Sayfa 68Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.