Mutfaktaki Patlama
Tayfun mutfakta çay demlemekle meşgüldü. o sıra kapıdaki anahtar sesini işitti, elindeki çaydanlığı ocağa bıraktı , ocağı ateşleyip ,eve kimin geldiğini bakmak için salona girdi. gelen evin fedakar ferdi yasindi. Tayfun: odana girme yasin! , salona gel seninle konuşmak istediğim bir şey var, dedi, karşilik olarak: tamam, elimdikileri bırakıp hemen geliyorum ...2 dk sonra salonun masasında karışıklı oturan iki genç, az sonra kopucak büyük bir fırtınanı sessizliği içinde,bir süre bakıştılar. Tayfun: söze nasil başlayacağımı bilmiyorum ; ama lafi çevirmek istemiyorum. şu günlerdir konuşulan banka soygunu var ya, onu biz yaptık! biliyorum sana haber vermedik, ama pişman değilim ve şunu bilmeni isterim ki, bunun için sana minnettarım.yasin:hiç tepki vermedi, ve bir süre hiçbir şey söylemeden aval aval baktı. sonra : vay seni gidi orospu çoçuğu, demek senaryomu sen çaldın. ulan boş yere yönetmenin günahını aldım, günlerdir adama etmediğim küfür kalmadı, ulan onun bunun çoçuğu, şimdi niye söylüyorsun bunu? Tayfun : "farkındayım ne desen haklısın, ama seni temin ederim, Cenk ile bu işi yaptıktan sonra ,aramızda çok tariştik, ve en dogru kararın sana haber vermemek olduğu düşündük,yaptığımız plana göre iki gün sonra amerikaya gidiyoruz, kimseye haber vermeden siktirip gidiceğiz, bu soktumun yerinden , anlıyor musun? fakat ne var ki,bu plana rağmen sana anlatmam gerktiğini düşündüm, nasıl olsa biz gittikten sonra öğrenecektin,sen çok zeki birisin bunu biliyorum,arkadamdan sövüceğine, yüzüme sövemenin beni daha iyi hissettirceğini düşündüm." yasin: iyi düşünmüşsün ,seni taktir ettim, pezevengin evladı. sanki ettiğim her küfür Tayfunu daha çok mutlu ediyordu, karşımda mutluluktan havalara uçuyordu, artık olayın yarattığı şaşkınlığı atlatmış, gerçeklerle yüzleşmeye yeni başlamıştım. bir ara küfür savurmaktan bitkin düşmüş bir halde Tayfuna : ee amına kodumun evladı, polisin sizi, bu iki gün içinde yakalamayacağını nereden biliyorsunuz? karşımda pis pis sırıtım şunları söyledi: yazıklarına göre bu soygun , kusursuz bir soygun, yani bu soygunu türkiyede çözecek bir zeka yok, kaldı ki, bunun yıllar alacağı da ortada, ve şundan eminim ki, emniyetin ancak yıllar sonra çözeceği bir ipucu bile, bu soygunun yalnızca bir parçası olucak, yani matruşka metoforunun yalnızca bir bebeği, kaldı ki, senin kurduğun bu matruşka meteforu enfes! ve bana kalırsa senin metaforun yalnızca bundan ibaret değil, senin kurgun bundan daha iyisi, sonsuzluk meteforu bu! yani bu demek oluyor ki, o bok çuvalları , bu meteforunun içinde boğulacaklar, hem de dipine kadar, bundan adım gibi eminim, çünkü biz senin banka soygunu prösedürlerini adım adım yerine getirdik, ve bunu o kadar kusursuz yaptık ki, hayatımda ilk defa, sana yemin ediyorum, ilk defa, içimde büyük bir huzur hissettim, ve bunu o kadar güçlü hissediyorum ki, şu an neşter ile götüme bir çizik atsan, inan ki hissetmem, adeta morfin gibi bir şey olum bu, gel seni bir kucaklayayım, seni bir güzel kucaklamak istiyorum... öyle inançlı bir konuşma yapmıştı ki, gözlerindeki yaşları ilk kez görüyordum, ağlıyordu, kodumun ipnesi, ve bende onun yaşadığı heyecana kapıldım, sarıldık, ve öyle bir sarıldık ki, sanki an durmuş gibiydi, ta ki masanın üzerindeki bardak düşünceye dek, o an, dur lan bardak düştü galiba, bırak beni ibine, ayağımıza çam batıcak. o sıra yerdeki cam parçacıklarını toplamaya koyuldum, Tayfun: dur lan hayatimda ilk defa senin için bir şey yaptım, çay demledim , balkonda içeriz beraber, hem daha bir süprizim var
Harbi mi diyorsun lan, nasi duygulandım anlatamam göt! Tayfun : bırak lan şu camları, milyoner olduk diyorum, sen hala cam temizleme derdindesin, bak şimdi ,iyice bak, şu kanepenin altında ne var, elimden tuttu ve beni kanepeye sürükledi, kanepeyi yavaşca kaldırdi, şefaf laylona sarılmış, paraları görmem ile, kapnemeyi kapatmam bir oldu, öyle hızlı kapattım ki, dışardan bakıldığında şefaf laylonun bir kısmı hâlâ görünüyordu... yasin: lan olum geri zekalı mısın ? nesin sen? paraya ihtiyacım olsa gider bankayı ben soyardım, siktimin beyinsizi, sana ne diye ihtiyacım olsun... Tayfun: ne biliyim olum, sende banka soyucak göt var mı? ne gezer! siktir et o zaman, biz alırız olur biter... neyse bu mevzu kapansın artık, aramızda kalıcak sana güveniyorum, dostum... neyse şimdi balkona geç, çayımızı içelim o halde,
pezevengin evladının, her durumda söylecek lafı vardır, ağzı iyi laf yapıyordu, onun hakkında daha önce düşündüğüm şeyleri içimden geçirdim, her şeye rağmen, seviyordum bu çoçuğu, : yalnız benim ki açık olsun , . emrin olur profösörüm!
balkona geçtiğim sırada, Tayfun mutfağa yöneldi, cebimden sigara paketini çıkardım, bir sigara tellendirdim, karşımda duran apartmana bakıyordum.,gözlerim daha önce göz göze geldiğim üçüncü kattaki nermini aradı, tam perdenin silüeti ardından gölgesini gördüğümü düşündüğüm anda , mutfakta inanılmaz bir gürültü koptu..., gümmmmmmm! birdenbire irkildim ne karşımdaki silüet kalmıştı ne de elimdeki sigara. patlamanın şiddetiyle sarsıldım, tüylerim diken diken olmuştu... hemen mutfağa koştum, her yer cayır cayır yanıyordu, yapılacak hiçbir şey olmadığını, o kadar iyi biliyordum ki!
cayır cayır yanan alevleri izledim, dostum dediğim adamın, ortadan yok olmasını seyrettim uzun uzun,bir ara ayaklarımın ucundaki kemik ve et parçalarına baktım, lanet olsun sana! neden ......., amına koduğumun, neden şimdi! pezevengin evladı..... neden! orospu çoçuğu neden....... şimdi!
bir dejavu hali çöktü içime ,en başta savurduğum küfürleri yeniden savurmaya başladım, ta ki bitkin düşüne dek, ta ki dilimde tükmük kalmayana dek, ....
gözleriminden yaşlar boşanıyordu, sanki bir çeşme gibiydi, istemsiz bir şekilde damlıyordu, mutfaktaki cayır cayır yanan alevlerin önünden ayrıldım, yavaş yavaş salona yöneldim ve artık hiçbir takatim kalmamıştı, dizlerimin üzerine çöktüm, elimle gözlerimden boşanan yaşları siliyordum....
sanki her şey kayboluyordu yavaş yavaş, nefes alış verişim yavaşlıyordu, ellerimin arasından bir ışık hüzmesi gördüm, kanepenin altındaki şefaf naylondan geldiğini fark ettim.
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.