Can Pazarı . Savaşa Almanya ile girdikten sonra nazilerden ayrılan İtalya bir yandan iç savaş ile mücadele ederken, diğer yandan da sözde kurtarıcı müttefiklerle mücadele ediyor. Müttefiklerin kente girmesi ile birlikte bir veba salgını başlıyor kentte. Tabii ki salgını başlatan Amerikan-ingiliz askerleri. O güne kadar savaştıkları, birbirlerini öldürdükleri İtalyanlara karşı, belli ki onlar kendilerini kurtarıcı olarak görmemişler. Yetmemiş fosfor bombası atarak kenti dümdüz etmişler. Bu arada roman İtalya'nın güney kenti Napoli 'de geçiyor. Kentte yiyecek sıkıntısı başgösterince, bir lokma ekmek için babalar kızlarını satmışlar müttefik askerlerine. Çocuklar sokak ortasında öldürülmüş, ve daha nice igrenclikler, pespayelikler. İtalyanlar şunu soruyorlar kendilerine. Biz bu savaşı kaç kere kaybettik? Evet, Almanlarla birlikte savaşıp kaybettiler. Bir de üstüne ikinci kez müttefikler ülkelerine özgürlük için geldiklerinde kaybettiler. İkinci kaybediste, öyle bir kıyım var ki ortada, hem ahlaki hem insan bedeni olarak. Zaten romanın adının da ten pazarı olarak adlandirilmasinin daha doğru olduğunu belirtiyor çevirmen. Buna rağmen yazarın anlatımında öyle bir Amerikan seviciligi var ki, şaştım kaldım açıkçası. Sanki müttefiklerin açtığı tahribatı unutur gibi zaman zaman. Son olarak, yani başlarında uyuyan dev Vezuv'un laneti tuz biber oluyor napoli'lere. 1944 martında tarihte son kez çıldırmış Vezüv. Can ve mal kayıpları bir kez daha vurmuş İtalyan'lari. Vezuv'le ilgili güzel bir belgesel izlemek isteyen şu linke bir göz atabilir. youtu.be/8N91B55hqhE Savaş kötü bir şey, hem de çok kötü bir şey arkadaşlar. Sonuçları ortada. Buna rağmen savaş tamtamcilarina buradan 6222 gönderiyorum. Son olarak bizi bu savaştan uzak tutan İsmet İnönü'ye de ayrıca minnet ve şükranlarımızı sunuyoruz. Rahat uyusun. Keyifli okumalar.

Can PazarıCurzio Malaparte · Can Yayınları · 201654 okunma

·

58 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Barış