Soylemek istedigim cok sey varken yazmaya baslamak güç geliyor. Oncelikle spoiler olabilir kitap hakkinda, ona gore okuyun devamini.
Kitaptaki her boynu büküğün hayatina ortak olduk okurken. Hıdır, onu ayakta tutan tek sey aşktı. Umudunu kesince öldü, ince hastaliktan degil. Halime ve Omar... size ne cok yandim. Siz daha güzel bir yaşami hak ediyordunuz. Hepinizin boynunu büken yoksulluk. Parayi tutana köle oldunuz, hakliyken hep haksizliga ugradiniz, üzüldünüz yandiniz. Ama bir boynu bükük var ki onunki yoksulluktan degil, karsiliksiz asktan. Ali. Ah Ali, aman Ali. Hep senin gibi saf kalpliler kaybediyor zaten. Her seye rağmen sevdigin kizin yaninda olursun, korursun kollarsin, askini gizlersin, onunla aglar onunla uzulursun lakin o gidip kendisini hor görene, dövene gider. Kitabi bitirirken 'Ali'ye ne oldu', 'hani Ali nerede' deyip durdum. Ama sen coktan kendi karanliginda bogulmustun. Ben senin yasantina daha fazla misafir olamadan bitti roman. Yazarimiz böyle istemis, sağlık olsun.
Halil. Hani bir Halil var ya, Gavur Halil. Ben seni pek sevemedim be Halil. Insan sevdigine öyle davranir mi hic, demek istiyorum. Ama toplumun bize dayattigi ölçülere göre duygularini dizginliyorsun sen de. Kendine göre haklisin.
Butun koyun umudu gibi benim umudum da Remzi'de. Oku Remzi'm oku. Okumak kurtarir bizleri. Sen okursan iclerine su serpilecek Suleyman'in, Dervis'in, Ali Osman'in ve babanin. Sen sevindireceksin gonulleri. Ahhh... Ali Osman demisken. O ne güzel dostluk, o ne sadakat. Sen ne guzel adamsin Ali Osman emmi. Yillarca sırt sirta oldugun dostunun gitmesine bir saatcik bile dayanamadin. Hayata dair umudun dostlukmus. Senin de boynun bükük kaldi. Sen de boynu bükük öldün.
Kitap beni ne cok etkiledi. Baslarken boyle etkilenecegimi tahmin etmemistim. Agalik, irgatlik, makinelesmenin baslamasi, gecim derdi, ask, yoksulluk, üzüntü... hepsini bu kitapta okuyabiliyoruz. Iyi ki okudum. Ali'yi tanıdığıma cok memnun oldum. :)
